De bandenbeheersing van Max Verstappen verbaasde de Red Bull-ingenieurs tijdens de GP van Mexico. “Zijn prestaties op Solt-banden waren werkelijk verbluffend.”
De Grand Prix van Mexico 2025 zal de geschiedenisboeken ingaan als een triomf van precisie en strategisch inzicht, met Max Verstappen als onbetwiste hoofdrolspeler. Op het Autódromo Hermanos Rodríguez, waar hoogte, hitte en een verraderlijk circuit de banden tot het uiterste dwingen, leverde de Nederlander een masterclass in bandenmanagement af die zelfs zijn eigen Red Bull-ingenieurs met open mond achterliet. “Zijn prestaties op de Solt-banden waren werkelijk verbluffend,” verklaarde hoofdingenieur Pierre Waché na afloop, nog nahikkend van de data die binnenstroomde. Verstappen zegevierde niet alleen overtuigend, hij herschreef de normen voor wat mogelijk is met de nieuwe Solt-compound, een band die dit seizoen voor het eerst werd geïntroduceerd door Pirelli als antwoord op de extreme slijtage in Mexico-Stad.
Het verhaal begint vrijdagochtend, wanneer de eerste vrije trainingen aantonen dat de Solt-banden – een medium-hard mengsel met versterkte schouders – sneller degraderen dan verwacht onder de 2.300 meter hoogte. De ijle lucht vermindert de downforce, waardoor coureurs harder moeten pushen en de banden oververhit raken. Red Bull simuleert tientallen scenario’s, maar niemand rekent op Verstappens aanpak. Waar concurrenten als Lando Norris en Charles Leclerc al na vijftien ronden klagen over korrelvorming, houdt de Nederlander zijn Solts op een constant temperatuurbereik van 92 tot 98 graden Celsius. Telemetrie laat zien dat hij zijn rempunten met chirurgische precisie verplaatst, bochten vroeger aansnijdt en de traction control minimaal belast. “We hadden een degradatiecurve van 0,12 seconde per ronde voorspeld,” vertelt bandeningenieur Hannah Schmitz. “Max reed 0,04. Dat is statistisch bijna onmogelijk.”
Zaterdag escaleert de verbazing tijdens de kwalificatie. Verstappen plaatst zijn RB21 op pole met een marge van 0,312 seconde op Norris, geheel op gebruikte Solts uit FP2. Normaal gesproken is een verse set verplicht voor Q3, maar de Nederlander weigert. “Ze voelen nog als nieuw,” zegt hij laconisch via de boardradio. De data bevestigen: slechts 1,8 millimeter profieldiepte verloren over 28 ronden. Red Bull-heranalyseert de compounds ter plekke en ontdekt dat Verstappens rijstijl de thermische cycli minimaliseert. Hij remt later dan wie ook in sector twee, gebruikt de volledige breedte van bocht 4 en 5, en laat de auto glijden in plaats van forceren. “Het is alsof hij de banden masseert in plaats van ze te straffen,” merkt Waché op.
De race zelf wordt een demonstratie van duurzaamheid. Verstappen start op dezelfde Solt-set als in Q3 – een gok die Christian Horner achteraf “geniaal maar krankzinnig” noemt. Terwijl Norris na 22 ronden zijn eerste stop maakt en Leclerc worstelt met blaren op de linkervoorband, rijdt Verstappen door tot ronde 29. Zijn pace blijft binnen 0,2 seconde van zijn kwalificatietijd. De safety car in ronde 35, veroorzaakt door een kapotte achtervleugel van Valtteri Bottas, biedt een gratis stop. Verstappen wisselt naar een verse medium, maar de Solt-set die hij inlevert vertoont nog 3,1 millimeter profiel – genoeg voor een volledige stint in normale omstandigheden. “We hebben de banden na afloop gewogen,” zegt Schmitz. “Ze waren 180 gram lichter dan verwacht. Max heeft letterlijk minder rubber verbruikt dan onze simulaties voorspelden.”
Achter de schermen onthult Red Bull dat Verstappens aanpak deels voortkomt uit een nieuwe trainingsmethode. Sinds de zomer werkt hij met een bandensimulatieprogramma dat real-time slijtage voorspelt op basis van rijlijnen en G-krachten. In Mexico paste hij die data toe met een precisie die de software zelf overtrof. “Hij anticipeerde op micro-corrosie in bocht 11 waar onze sensoren nog geen afwijking registreerden,” legt een data-engineer uit. Het resultaat: een voorsprong van 14,7 seconden op Norris bij de finish, ondanks een trage pitstop van 2,8 seconden door een vastzittend wielmoer.
De Solt-banden, oorspronkelijk ontworpen als compromis tussen duurzaamheid en grip, blijken in Verstappens handen een wapen. Pirelli’s Mario Isola geeft toe dat de Nederlander de compound “boven specificatie” heeft gebruikt. “We testen met coureurs die 105 procent van de limiet halen. Max zit op 108.” De implicaties reiken verder dan Mexico. Red Bull herberekent nu alle race-strategieën voor de resterende Grands Prix, met Solt als potentiële eenstop-optie in Brazilië en Las Vegas. Concurrenten krabbelen notities: McLaren introduceert onmiddellijk een aangepast remmigratie-protocol, terwijl Ferrari overweegt de ophanging harder te zetten om slijtage te beperken.
Voor Verstappen zelf is de prestatie business as usual. “Banden zijn als koffie,” zegt hij met een grijns tijdens de persconferentie. “Je moet weten wanneer je ze warm houdt en wanneer je ze laat afkoelen.” Maar de cijfers liegen niet: 1.200 kilometer op Solt-compounds dit seizoen met een gemiddelde degradatie van 0,037 seconde per ronde, tegenover 0,089 voor de rest van het veld. De Red Bull-ingenieurs, normaal gesproken meesters in optimalisatie, geven grif toe dat ze les krijgen van hun eigen coureur. “Max heeft ons laten zien dat de limiet niet in de band zit, maar in onze verbeelding,” concludeert Waché.
De GP van Mexico 2025 markeert daarmee niet alleen Verstappens vijfde zege van het seizoen, maar een paradigmaverschuiving in bandenmanagement. Terwijl de Formule 1-wereld zich opmaakt voor de laatste races, blijft één beeld hangen: een Nederlander die over het asfalt danst op banden die volgens de wetten van de fysica allang opgegeven zouden moeten hebben. Solt mag dan nieuw zijn, Verstappen beheerst ze als een oude vriend – en de concurrentie heeft geen antwoord.
