De beslissing van Laurent Mekies heeft de al lang bestaande problemen van Red Bull weer aangewakkerd en laat zien waarom Verstappen het in Brazilië zo moeilijk had
In de hectische wereld van de Formule 1, waar elke beslissing als een schaakzet in een eindspel voelt, heeft Laurent Mekies, de nieuwe teamprincipal van Red Bull Racing, recent een keuze gemaakt die de oude demonen van het team weer tot leven wekt. Mekies, die in juli 2025 Christian Horner opvolgde na diens plotselinge ontslag, besloot om door te gaan met de ontwikkeling van de RB21, zelfs nu het seizoen ten einde loopt en de focus bij concurrenten als McLaren al volledig op 2026 ligt. Deze strategie, bedoeld om de zwaktes van de auto beter te begrijpen, heeft een prijs: een vertraging in de voorbereidingen voor de nieuwe reglementen volgend jaar. Maar meer dan dat, het heeft de diepgewortelde problemen van Red Bull blootgelegd – problemen die al maanden sudderen en die culmineren in de rampzalige prestaties van Max Verstappen tijdens het Braziliaanse Grand Prix-weekend. Wat begon als een nobele poging tot inzicht, eindigde in een wake-upcall die de dominantie van weleer in een ver verleden lijkt te plaatsen.
Laten we even terugspoelen naar de context van Mekies’ beslissing. Red Bull, ooit de onbetwiste heerser met vier opeenvolgende titels voor Verstappen, kampt sinds begin 2025 met een auto die als een humeurige diva is: briljant op hoge-snelheidcircuits als Suzuka, maar onhandelbaar op banen met lage downforce of veeleisende bandenmanagement, zoals Bahrain of Hongarije. De RB21 lijdt aan een smal prestatievenster – te veel aanpassing aan de ene eigenschap, en de auto glijdt uit in over- of onderstuur. Aerodynamische instabiliteit, oververhitting van banden en een gebrek aan consistentie in de balans hebben het team al maanden achtervolgd. Concurrenten als McLaren, met hun stabiele MCL39, hebben dit probleem niet; zij ‘killen it’ in hete condities en lange runs, terwijl Red Bull worstelt met een chassis dat lijkt te protesteren tegen elke kerb of bocht.
Mekies, een ingenieur met een hart – zoals hij zelf vaak wordt omschreven – zag in deze aanhoudende issues een kans. In plaats van vroegtijdig te schakelen naar 2026, zoals McLaren deed, koos hij ervoor om resources te blijven pompen in de RB21. “We betalen de prijs ervoor, maar het is een netto winst,” zei hij na de Mexicaanse Grand Prix, waar updates de auto merkbaar verbeterden. Het idee: door zwaktes bloot te leggen en te fixen, leert het team lessen die doorsijpelen naar de toekomstige bolide. Geen copy-paste van de zusterteam Racing Bulls, want die auto’s volgen fundamenteel andere ontwerppaden, maar wel een diepere begrip van fundamentele flaws. Het werkte deels; Verstappen klom op in het kampioenschap met overwinningen in Italië, Azerbeidzjan en de VS, reducerend tot slechts 36 punten achterstand op leider Lando Norris. “We getuigen iets buitengewoons,” prees Mekies zijn coureur.
Maar dan komt Brazilië, het weekend dat alles in duigen legt en Mekies’ gok in een boemerang verandert. Interlagos, met zijn iconische bochten en onvoorspelbare weer, had moeten passen bij Red Bulls sterke punten – herinner de regenoverwinning van Verstappen vorig jaar vanaf P17. In plaats daarvan werd het een nachtmerrie. In de sprint-kwalificatie finishte Verstappen slechts zesde, klagend over een “onbestuurbare” RB21 die te veel gleed. Overnacht probeerde het team drastische aanpassingen: een significante setup-wijziging, inclusief een terugval op een oudere vloer, om grip te herwinnen. Het resultaat? Een schokkende uitschakeling in Q1 voor Verstappen – zijn eerste op pure snelheid in zijn F1-carrière – en een dubbele Q1-exit met teammate Yuki Tsunoda, de eerste sinds 2006. Verstappen startte uiteindelijk vanaf de pitlane na power unit-wissels, en na de race gaf hij toe: “Ik kan de titel vergeten.” De kloof met Norris groeide naar 39 punten.
Waarom faalde het zo spectaculair? De beslissing van Mekies om te blijven ontwikkelen, hoe strategisch ook, heeft de kernproblemen niet opgelost, maar juist aangewakkerd. Door resources te verdelen, miste Red Bull cruciale tijd in de windtunnel en CFD voor 2026, maar belangrijker: de RB21’s inherente issues – dat nauwe venster en de balansproblemen – werden niet geneutraliseerd. In Brazilië, met zijn mix van lage- en middensnelheidsbochten, eiste de auto te veel van de banden, terwijl de setup-veranderingen de auto nog instabieler maakten. “We begrijpen niet hoe het zo slecht kan zijn,” zuchtte Verstappen, die de remmen en grip vloekte. Helmut Marko, de 81-jarige adviseur, was bot: “Het ging overal mis. We verloren grip in alle sectoren.” Zelfs Jos Verstappen, Max’ vader, verliet gefrustreerd de garage.
Deze mislukking in Brazilië is geen incident, maar een symptoom van Red Bulls bredere crisis. Interne onrust speelt mee: de onzekerheid rond de 2026-lineup, waar Mekies Marko’s impulsieve stijl tempert voor een geduldigere aanpak, leidt tot afleidingen. De tweede zitplaats blijft een draaimolen – Tsunoda worstelt, Lawson werd teruggehaald, en talenten als Hadjar aarzelen. Voeg daaraan toe de nasleep van Horner’s vertrek, met geruchten over personeelsverloop en een verouderde windtunnel, en je ziet een team dat vecht tegen zichzelf. McLaren, met stabiele leiderschap en focus, leidt nu met overmacht in de constructeurs.
Toch is Mekies’ beslissing niet puur een blunder. Het heeft Red Bull gedwongen om dieper te graven, en de late upgrades hebben wel degelijk vruchten afgeworpen in eerdere races. “Er is een prijs, maar ook een kans,” benadrukte hij. Voor Verstappen, die in de VS nog “proper domination” toonde, is Brazilië een bittere pil, maar het herinnert eraan waarom hij zo’n fenomeen is: hij haalt het maximum uit een imperfecte machine. Het team moet nu prioriteren: de laatste races winnen voor momentum, en 2026 fundamenteel herbouwen. Anders riskeert Red Bull niet alleen de titel, maar zijn imperium.
In de paddock gonst het van speculaties. Zal Mekies’ geduldige stijl Marko overtuigen, of leidt het tot meer frictie? Voorlopig heeft zijn keuze de sluimerende vuren van Red Bull opgestookt, en in het licht van Versteappens strijd in Brazilië, is duidelijk: zonder radicale verandering, blijft de Oostenrijker een schaduw van zijn glorieuze zelf. De Formule 1 wacht met spanning af of deze wake-upcall de vonk is voor herstel, of het begin van een langere neergang. Met nog twee races te gaan, hangt alles af van de volgende zet.
