De bandencontrole van Max Verstappen verraste de Red Bull-ingenieurs tijdens de GP van Mexico. “Zijn prestatie op Solt-banden was werkelijk verbazingwekkend.”
De Mexicaanse Grand Prix van 2025 zal de geschiedenis ingaan als een triomf van precisie en strategisch inzicht, met Max Verstappen als de onbetwiste hoofdrolspeler. Op het Autódromo Hermanos Rodríguez, waar hoogte, hitte en een verraderlijk circuit de banden tot het uiterste drijven, gaf de Nederlander een masterclass in bandenmanagement die zelfs zijn eigen Red Bull-ingenieurs met open mond achterliet. “Zijn prestatie op de Solt-banden was werkelijk verbazingwekkend”, zei hoofdingenieur Pierre Waché na afloop, nog steeds aan het bijkomen van de gegevens die binnenstroomden. Verstappen zegevierde niet alleen op overtuigende wijze, hij herschreef de normen voor wat mogelijk is met de nieuwe Solt-compound, een band die Pirelli dit seizoen voor het eerst introduceerde als reactie op de extreme slijtage in Mexico-Stad.
Het verhaal begint vrijdagochtend, als uit de eerste vrije trainingen blijkt dat de Solt-banden – een middelharde compound met versterkte schouders – onder de 2.300 meter hoogte sneller degraderen dan verwacht. De ijle lucht vermindert de neerwaartse kracht, waardoor bestuurders harder moeten duwen en de banden oververhit raken. Red Bull simuleert tientallen scenario’s, maar niemand rekent op de aanpak van Verstappen. Terwijl concurrenten als Lando Norris en Charles Leclerc na vijftien ronden klagen over graanvorming, houdt de Nederlander zijn Solts op een constant temperatuurbereik van 92 tot 98 graden Celsius. Uit telemetrie blijkt dat hij zijn rempunten met chirurgische precisie verplaatst, eerder bochten ingaat en de tractiecontrole minimaal belast. “We voorspelden een degradatiecurve van 0,12 seconden per ronde”, zegt bandeningenieur Hannah Schmitz. “Max reed 0,04. Dat is statistisch gezien vrijwel onmogelijk.”
De verrassing escaleert tijdens de kwalificatie op zaterdag. Verstappen plaatst zijn RB21 op pole met een marge van 0,312 seconden op Norris, geheel op gebruikte Solts uit FP2. Normaal gesproken is een verse set verplicht voor Q3, maar de Nederlander weigert. “Ze voelen nog steeds als nieuw”, zegt hij laconiek over de boordradio. De gegevens bevestigen: slechts 1,8 millimeter profieldiepte verloren over 28 ronden. Red Bull analyseert de verbindingen ter plaatse opnieuw en ontdekt dat de rijstijl van Verstappen thermische cycli minimaliseert. Hij remt later dan wie dan ook in sector twee, gebruikt de volledige breedte van bocht 4 en 5 en laat de auto glijden in plaats van hem te forceren. “Het is alsof hij de ligamenten masseert in plaats van ze te straffen”, merkt Waché op.
De race zelf zal een demonstratie van duurzaamheid zijn. Verstappen start op dezelfde Solt-set als in Q3 – een gok die Christian Horner na afloop “geniaal maar krankzinnig” noemt. Terwijl Norris na 22 ronden zijn eerste stop maakt en Leclerc kampt met blaren op de linker voorband, gaat Verstappen door tot ronde 29. Zijn tempo blijft binnen 0,2 seconden van zijn kwalificatietijd. De safety car in ronde 35, veroorzaakt door de kapotte achtervleugel van Valtteri Bottas, biedt een gratis stop. Verstappen stapt over op een nieuw medium, maar de Solt-set die hij terugstuurt vertoont nog steeds 3,1 millimeter profiel – genoeg voor een volledige stint onder normale omstandigheden. “We hebben de banden daarna gewogen”, zegt Schmitz. “Ze waren 180 gram lichter dan verwacht. Max gebruikte letterlijk minder rubber dan onze simulaties voorspelden.”
Achter de schermen onthult Red Bull dat de aanpak van Verstappen deels voortkomt uit een nieuwe trainingsmethode. Sinds de zomer werkt hij met een bandensimulatieprogramma dat realtime slijtage voorspelt op basis van rijlijnen en G-krachten. In Mexico paste hij die gegevens toe met een precisie die de software zelf te boven ging. “Hij anticipeerde op microcorrosie in bocht 11, waar onze sensoren nog geen enkele afwijking hadden geregistreerd”, legt een data-ingenieur uit. Het resultaat: een voorsprong van 14,7 seconden op Norris bij de finish, ondanks een trage pitstop van 2,8 seconden vanwege een vastzittende wielmoer.
De Solt-banden, oorspronkelijk ontworpen als compromis tussen duurzaamheid en grip, ontpopten zich in de handen van Verstappen tot een wapen. Pirelli’s Mario Isola geeft toe dat de Nederlander de compound “boven de specificatie” gebruikte. “We testen met coureurs die 105 procent van de limiet halen. Max staat op 108.” De gevolgen reiken verder dan Mexico. Red Bull herberekent nu alle racestrategieën voor de resterende Grands Prix, met Solt als mogelijke one-stop-optie in Brazilië en Las Vegas. Concurrenten krabbelen aantekeningen: McLaren introduceert onmiddellijk een aangepast remmigratieprotocol, terwijl Ferrari overweegt de ophanging te verstevigen om slijtage te beperken.
Voor Verstappen zelf zijn de prestaties business as usual. “Banden zijn als koffie”, zegt hij grijnzend tijdens de persconferentie. “Je moet weten wanneer je ze warm moet houden en wanneer je ze moet laten afkoelen.” Maar de cijfers liegen niet: 1.200 kilometer op Solt-compounds dit seizoen met een gemiddelde degradatie van 0,037 seconden per ronde, vergeleken met 0,089 voor de rest van het veld. De Red Bull-ingenieurs, normaal gesproken meesters in optimalisatie, geven grif toe dat ze les krijgen van hun eigen coureur. “Max heeft ons laten zien dat de limiet niet in de band zit, maar in onze verbeelding”, besluit Waché.
De Mexicaanse GP van 2025 markeert niet alleen Verstappens vijfde overwinning van het seizoen, maar ook een paradigmaverschuiving in het bandenbeheer. Terwijl de Formule 1-wereld zich opmaakt voor de laatste races, blijft er één beeld over: een Nederlander die over het asfalt danst op banden die volgens de wetten van de natuurkunde al lang geleden hadden moeten opgeven. Solt mag dan nieuw zijn, Verstappen beheerst ze als een oude vriend – en de concurrentie heeft geen antwoord.
