In de bruisende wereld van de Formule 1 dreunt een aardverschuiving door het circuit, en de epicentrum ligt bij Red Bull Racing. Laurent Mekies, de nieuwe team principal die in juli 2025 Christian Horner opvolgde, heeft met een verbluffende directheid de troefkaart van zijn team onthuld: een high-risk strategie die Max Verstappen terug in de armen van het wereldkampioenschap katapulteert. McLaren, de verrassende leider van dit seizoen, wordt in het defensief gedrongen, terwijl de sport afstevent op een climax die niemand had zien aankomen. Het is Verstappen-tijd, en niemand – niet eens Oscar Piastri of Lando Norris – lijkt veilig voor de Nederlandse storm.
Laten we even terugspoelen naar de zomer van 2025. Red Bull kampte met een crisis. Na vier dominante titels op rij met Verstappen, leek de RB21-auto kwetsbaar. McLaren, onder leiding van Andrea Stella, had de overhand gegrepen met een MCL39 die op elk circuit excelleerde. Verstappen, de viervoudig kampioen, sleepte zich door een reeks teleurstellende races: slechts één podium in zeven grands prix voor de zomerstop. De kloof met Piastri groeide uit tot 104 punten. Interne spanningen laaiden op, culminerend in Horner’s vertrek na beschuldigingen en een falende teamprestatie. Red Bull leek op sterven na dood, met Helmut Marko die later zou toegeven: “We hadden ons al bij een verloren seizoen neergelegd.”
Enter Laurent Mekies. De Fransman, een ingenieur met een hart van goud en een cv dat schittert – van Toro Rosso tot Ferrari en FIA – stapte binnen als CEO en team principal. Zijn aanstelling was geen toeval; Red Bull zocht een frisse wind, iemand die de data durfde te negeren ten gunste van intuïtie en lef. Mekies, die eerder Racing Bulls had getransformeerd van een junior-team tot een midfield-dreiging, bracht direct verandering. “We moesten stoppen met conservatief racen,” zei hij in zijn eerste persconferentie in Spa. “Dit is geen tijd voor veilige keuzes. We gaan all-in op ontwikkeling, op risico’s die anderen vermijden.”
De troefkaart? Een high-risk benadering die agressieve upgrades prioriteert boven voorzichtige puntenjacht. In Monza, de eerste race na de break, introduceerde Red Bull een nieuwe vloer en ophangingsaanpassingen, geïnspireerd op Mekies’ tijd bij Racing Bulls. Waar anderen motoren spaarden op vrijdag, koos Mekies voor volle gas: volledige simulaties, rigoureuze tests en een setup die de RB21 eindelijk liet schitteren op curbs en bumps. Verstappen, die zelf aandrong op een dunnere achtervleugel ondanks scepsis van de technici, won met 19 seconden voorsprong op Norris – de grootste marge van het jaar. “Het voelt als thuiskomen,” grijnsde Verstappen na afloop, terwijl hij de snelste rondetijd ooit neerzette.
Maar Monza was geen eenmalige flits. In Baku herhaalde de geschiedenis zich. Verstappen pushte voor een undercut-strategie, negerend de angst voor een safety car, en domineerde opnieuw. Mekies’ filosofie – “vraag de juiste vragen, niet de veilige” – begon vruchten af te werpen. De kloof met Piastri slonk tot 69 punten. “Laurent heeft een andere aanpak gebracht,” prees Marko. “Het team is opener, discussieert in plaats van simulaties blind te volgen.” Tsunoda, Verstappen’s nieuwe teamgenoot na een driver-swap, bloeide op onder Mekies’ vleugels. “Yuki heeft een rol,” benadrukte de team principal recent. “Zijn snelheid splitst de tests, helpt ons strategieën te finetunen. Sneller Yuki betekent twee-tegen-twee gevechten met McLaren.”
De aardbeving escaleerde in Austin, tijdens de Verenigde Staten Grand Prix. Verstappen won zijn derde race in vijf outings, inclusief een sprintzege, en reduceerde de achterstand tot slechts 40 punten op Piastri en 26 op Norris. Red Bull’s heropleving is spectaculair: podiums op low-downforce banen als Monza, medium-speed tracks als Baku, en zelfs high-downforce circuits als Singapore, waar Verstappen P2 pakte ondanks remklachten. Stella van McLaren mompelde over mogelijke aerodynamische fixes bij Red Bull, speculerend op ride height als sleutel. “Ze rijden lager, strakker – dat maximaliseert de ground effect,” zei hij. Mekies glimlachte alleen: “Het is geen één ding. Het is filosofie: meer coureur-input, minder data-afhankelijkheid.”
McLaren voelt de hete adem. De papaya-boys, die het seizoen domineerden met dubbele podiaplatsen, maken nu fouten onder druk. Norris crashte in Baku, Piastri verloor terrein in Austin door een strategische misser. “We kunnen niet rekenen op hun blunders,” waarschuwde Mekies. “Maar met zeven races te gaan, inclusief sprints, is alles mogelijk.” Verstappen zelf is euforisch: “50/50 kans voor de titel? Nu voelt het als meer. Het is spannend om terug te vechten.” Zijn ‘magie’, zoals Mekies het noemt – die ongrijpbare gevoeligheid voor de auto – duwt het team tot het uiterste. “Max verrast ons elke sessie,” zei de Fransman. “Hem zien rijden is geschiedenis in wording.”
De consequenties voor de Formule 1 zijn immens. Red Bull klimt op in de constructeurskampioenschap, jagend op tweede plaats. Verstappen’s momentum dreigt McLaren te breken, met interne spanningen tussen Piastri en Norris die oplaaien. Zal Stella orders afdwingen? En wat met 2026, met nieuwe regs en Red Bull’s eigen power unit? Mekies blijft kalm: “We nemen race per race. Maar dit team heeft honger – en Max is de vonk.”
Terwijl de karavaan naar Mexico City trekt, gonst het paddock van geruchten. Red Bull belooft Verstappen “de beste RB21 ooit” voor het Hermanos Rodriguez-circuit. Tsunoda krijgt een setup geïnspireerd op zijn Racing Bulls-dagen, om de McLaren-duo te splijten. Het is geen bluf; Mekies’ troef – lef boven logica – heeft de sport op zijn kop gezet. Verstappen, de jongen uit Hasselt die kampioenschappen verslindt, staat op het punt zijn vijfde titel te grijpen. McLaren vecht voor lucht, en de fans? Die juichen voor de chaos. Want in deze Verstappen-tijd is voorspelbaarheid een zonde, en revolutie de enige weg vooruit.
